Zondag 18 juni was het weer zover….eindelijk vaderdag.
Oh nee, toch niet…..Zwolsche Vechtregatta!!!
De mix dubbel van Amycus was uiteraard tot in de puntjes voorbereid. In tegenstelling tot de heren vier die bij gebrek aan concurrentie in het 2- veld in allerijl opgetuigd werd. Maikel, Arjan, Ramon en Eric namen daarbij ook nog genoegen met een onervaren stuurtje plus nóg een “wijvennummer” erbij. Ach… een beetje wedstrijdervaring kan geen kwaad. In arren moede besloot Eric dan toch ook maar te gaan skiffen. Je moet toch wat.
De eerste training in wedstrijdopstelling van de heren vond plaats op, jawel, donderdagavond 15 juni 2023. Strak om 20.30 uur na de training van de mix2x stonden ze te trappelen om te beginnen. Polifinario omgeriggerd en al. Helaas. Het werd geen succes. Bij nader inzien leek de Stormmeeuw een beter alternatief voor deze gedeeltelijk onervaren lichte heren vier. Zaterdagmorgen 17 juni een snelle check tot aan de Wierdensebrug en de voorbereiding op de Zwolsche was een feit. De Stormmeeuw moest het worden. Bij het oproeien zag een best wel zenuwachtig stuurtje de golven op zich af komen. Hoe daarmee om te gaan?? Het ging een paar keer best aardig, meer geluk dan wijsheid waarschijnlijk, maar toen kwam ie…een tsunami aan water naderde de boot en de heren koelden heerlijk af. De stuur ving, heel sportief, het meeste water op en bedacht toen dat een spons ook wel handig was in je handtasje. Helaas. Maar geen nood, onder de tere billetjes lag een prima hooskussen. Vlak voor de start was de boot weer zo goed als droog en daar gingen ze…. focus erop, snoeken bleven thuis en de stuur stuurde zowaar een strakke lijn door de binnenbochten. Nog ff een bootje inhalen aan stuurboord bleek ook geen probleem, de tegenstander week netjes voor een stuur met een paniekerige schreeuw dat ze naar bakboord moesten. Pfieuw. De heren maakten het dankbaar af en behaalden een nette derde plek. Dat beloofd wat voor de toekomst!
De prijsuitreiking na de eerste twee blokken leverde onze skiffeur, na een scheiding tussen de drukke en zwaar bezette velden C en D, een prachtig blik op. Helemaal zelf verdiend door twee bootjes in te halen en gewoon door te malen tot de finish. Knap gedaan Eric.
De dames vier in het derde blok hebben ook veel ervaring opgedaan met alle pleziervaart rondom Zwolle. Na de lunchtijd van het tweede blok bleek de Vecht tijdens het derde blok een bijzonder populaire plek voor allerlei soorten plezierbootjes. In het kader van “meedoen is belangrijker dan winnen” hadden Eliza, Kirsten, Esmaralde en Willy zelf ook veel plezier. Tegelijkertijd hebben ze belangrijke wedstrijdervaring opgedaan in een zwaar bezet veld. Daar horen we in de toekomst vast ook meer van. Britt heeft de dames voortreffelijk over het bochtige parcours gestuurd. Top!
De jeugd van Amycus was niet alleen als stuur present, maar leverde ook een sterke roeier af aan de samengestelde jeugd acht. Floris heeft samen met zijn ploeg laten zien wat ie waard was. Alweer blik voor Amycus! Toppers!
Maikel en Ingrid mochten als meest onbelangrijke nummer in de mix 2, in het laatste veld van start. Het was een sterk veld met 6 dubbels die elkaar geen meter toegaven. Het meest bevreesd waren wij voor een 22-jarig dametje en haar vader, met postuur ”kleine spijker”, die op vaderdag natuurlijk graag liet zien wat ie waard was. Dat bleek een terechte inschatting van ons.
We startten zeer vlot en zowel boeg als slag vroegen zich vertwijfeld af of dit 5 km lang vol gehouden kon worden. Dat kon! De eerste boot werd al snel ingehaald en vervolgens lagen we voor in het veld. Ietsje terug in snelheid en kracht en een mooie vlakke race volgde… op een paar dipjes na… De boeg stuurde dit keer zo strak dat de stuurboordzijde van de Vecht opeens wel erg dichtbij kwam. “Stuurboord HÉÉL sterk” was het adequate commando, plus enkele vloeken die ik de lezers zal besparen. De slag hield het hoofd koel en we hadden de goede koers weer vlot te pakken. Alhoewel….helaas zaten we precies op ramkoers met een speedboot die niet het benul had om te wijken. Het gas ging erop, de koers veranderde niet en daar ploeterden wij door de golven en inhaleerden wij uitlaatgassen i.p.v. de broodnodige zuurstof. Dit keer was het niet alleen de boeg die zich druk maakte. Sjonge, wat kan een mens hard schreeuwen. De riem van de slag ging ook nog één haaltje met vakantie en onze frustratie was groot. Uiteindelijk ging er dan toch een lampje branden bij de bestuurder van de speedboot.
De kolonie ganzen, geobsedeerd door dit spektakel, vergaten vervolgens ook om plaats te maken voor de aanstormende Zomertaling. Het gekakel was tot in het centrum van Zwolle te horen. Morgen hebben zij de herdenkingsdienst. Voor de Zomertaling zat er niets anders op dan door te buffelen tot de finish. In de vaste overtuiging dat we verslagen waren door vader en dochter was de verrassing bij de prijsuitreiking groot…..alweer een Blik man, wat een feest!
Zie foto’s hieronder, uitslagen vind u hier: https://www.zrzv.nl/nieuws/algemeen/uitslagen-zvr-2023/
Ingrid Postel
