Op zaterdag 31 augustus en zondag 1 september namen 26 roeiers van Thyro, Tubantia en Amycus deel aan de Twente toertocht. Een initiatief met als doel elkaar wat beter te leren kennen; ervaring op te doen met elkaars roeiwater; en te bezien of er in de drie verschillende activiteitencommissies een voedzame bodem is om ook samen activiteiten te ontplooien.
De weergoden waren ons goed, misschien wel te goed gezind. Op de zaterdag was het heerlijk warm weer, op de zondag zelfs heet te noemen. We vertrokken bij Thyro rond 09.30 uur om al snel terecht te komen bij de eerste sluis, de Waarbeeksluis. Maar liefst 9 meter naar beneden. Voor ons, maar zelfs voor sommige Thyro- en Tubantialeden een nieuwe sensatie. Bij Tubantia werden we getrakteerd op koffie met krentewegge en daarna verder. De volgende sluis was de Delden sluis. 7 meter verval. De sluizen worden op afstand bediend door de sluiswachter bij Eefde. Dankzij de ervaring van de Thyro- en Tubantialeden verliep contact met de sluiswachter prima. Bovendien was er geen beroepsvaart waardoor ook bij deze sluis het schutten redelijk snel verliep, al kost een sluis passeren toch al snel een half uur tot een drie kwartier. Na deze sluis roeiden we naar “Den Markenrichter”. Koffie en gebak! En dan het laatste stuk. Inmiddels kwam de wind wat opzetten en viel dat laatste stuk voor sommige roeiers toch nog wel een beetje tegen. Rond 4 uur kwamen we aan bij Amycus. De Kantinecommissie had heerlijke hapjes, een koud biertje. De eerste dag was meer dan geslaagd.
De tweede dag vertrokken we met een “verse” ploeg roeiers vanuit Amycus. Eerst naar “Den Markenrichter”. Ook voor deze zondagroeiers was er koffie en taart. Daarna door naar de sluis bij Delden. Inmiddels was het knap heet en ditmaal hadden we pech. Er kwam een grote boot uit de richting Goor, die moesten we voorlaten. Dobberend in de zon werd ons geduld en zitvlees op de proef gesteld. Een grote boot kwam uit tegengestelde richting, ook die moest er eerst veilig uit. Overigens was het een spectaculair gezicht hoe die grote reuzen in een ogenschijnlijk te kleine sluis pasten. Maar toen sloeg de schrik ons om het hart. Uit richting Goor doemde weer een vrachtboot op. Contact maar weer met de sluiswachter in Eefde. Hij leek het met ons te doen te hebben. Hij had inmiddels contact gehad met betreffende boot, die was niet zo groot, maar 70 meter!!! En de kapitein vond het goed als wij er bij in gingen. De Thyro en Tubantia roeiers waren net zo verbaasd als wij waren, dat hadden ook zij nog nooit meegemaakt. Enfin, toen de schroef uit was, mochten wij erachter aan, dobberend achter zo’n grote reus maakten we kennis met kolkend water dat de sluis binnenkomt omdat we nu 7 meter omhoog moesten. Niet iedereen vond dit een fijne sensatie. Sommige werden er een beetje trillerig van. Aangekomen bij Tubantia werden we weer getrakteerd, we waren wel heel blij om even uit te kunnen stappen en onze benen te strekken. Tussentijds werd er gebeld met de sluiswachter in Eefde. Nog een sluis te gaan immers. Er kwam over een uur een vrachtschip, dan mochten we mee. Maar toen we aangaven dat we eigenlijk wel verder wilden besloten ze speciaal voor ons een keer extra te schutten zodat we alleen in de sluis konden, mits we spoedig vertrokken. Dat deden we. Nu 9 meter omhoog. Toen we boven waren veroorzaakte de opmerking van een van de sturen dat het nu wel zaak was dat ze de goede sluisdeur open deden enige paniek. Dat soort grapjes vielen niet goed bij enkele toch wat zenuwachtige roeiers. Gelukkig stond ook bij Thyro een team klaar om ons te verwelkomen op koud bier en lekkere hapjes. Als met al een geweldige ervaring en belevenis.
Anneke Beukers
