Tot onze verbijstering ontvingen wij via Amycus het bericht dat Ank Leferink is overleden.
Sinds 24 jaren lid samen met haar Hans. Op een zomerse zondag ruim 24 jaar terug kwamen Ank en Hans op het einde van de ochtend op Amycus een kijkje nemen. Beiden hadden in Zwolle leren roeien en geroeid en waren nieuwsgierig of dat vanuit Albergen hier in Almelo ook zou kunnen.
Ze kregen koffie en werden onmiddellijk in de aanwezige “Amycus familie “ opgenomen hetgeen resulteerde in het lidmaatschap en een rijke carrière op roeigebied in al zijn facetten.
Met diverse maatjes ontwikkelde Ank eerst haar dubbeltwee en vervolgens haar skiff kwaliteiten. Alras bleek haar karakter – het moest precies zoals zij het wilde en het moest beter – . De Cottwich werd al snel meegeroeid en , evenals een enkele andere Amycus skiffeur, liet ze haar skiff naar de zwaaikom brengen om geen energie aan het oproeien te “ verknoeien ” en vervolgens tijdens de wedstrijd een mooie tijd neer te zetten.
In die jaren ontbrak ze amper een week op het water, samen met haar Hans of met diverse andere leden.
Hans roeide mee in de acht en zij volgde hem daarin met passie door , voor de Head , voorbereidingen te treffen in een hotel aan de Amstel, hetgeen zeker meehielp voor de mannenploeg.
Aan vele nationale wedstrijden nam ze deel en werd daarin gevolgd door concurrerende dames skiffeurs tot het hoogste niveau aan toe.
Ook typisch Ank, het was nooit goed genoeg. Met diverse andere leden nam ze deel aan een trainingsweek in Ratzeburg het vroegere Duitse roei Walhalla. Hier mocht ze uiteraard in Empachers roeien hoe mooi was dat.
Weer terug in Albergen kwam de drang naar boven om ook een “echte “ boot te genieten en werd door Hans voor haar de Hudson skiff “Invite” aangeschaft waarin ze met veel genoegen veel beter en sneller roeide.
Ook bij de vereniging was Ank betrokken , met name als lid- en voorzitter van de examencommissie waarbij haar precieze karaktertrekken ook naar voren kwamen hetgeen in vele goed onderwezen en geëxamineerde roei(st)ers heeft geresulteerd. Qua stijl en roeitechniek was zij het beste voorbeeld hoe je moet roeien. Op de foto’s van haar is duidelijk te zien hoe sterk zij in de boot zit.
Tot nog enkele maanden geleden was ze er nog, bijna altijd samen met Hans, ook haar roeimaatje.Nu is dat voorbij, Ank roeit niet meer op het kanaal en haar maatje Hans moet het zonder haar proberen….
Hans, weet bij deze dat de leden van Amycus voor je klaar staan om je indien mogelijk te ondersteunen bij dit verlies.
Laat de herinneringen ons allen leiden ……….. Leden van Amycus