Verslag André
Het is zondagmorgen kwart voor zeven als we instappen voor de reis naar Amsterdam voor de tweede dag van de H4K. Zaterdag hebben we met de oude garde de 2500m. en de 250m. sprint gedaan en dat ging behoorlijk goed, ondanks moeilijk Amstelwater één snoek en zware concurrentie. Dus vandaag vol goede moet aan de start voor de 5000 m. Het mooie weer met een zonnetje en weinig wind hielp zaterdag, maar helaas vandaag druilerig mistig weer en 10 graden. Gelukkig vrij weinig wind. Vanwege de veel jongere ploeg zijn we (dat is Maikel, Eric, JanWillem, Sebastiaan, Arjen, Jeroen, Ramon en ik op boeg) nu ingedeeld in veteranen D (gem. leeftijd 50j) in plaats van veteranen F (gem. leeftijd 60j) op de Head of the River vorige week, die we hebben gewonnen. De H4K is een schouwspel van jewelste, in totaal 456 nummers in gestuurde vieren en achten en daarbij veel buitenlandse deelnemers uit heel Europa, VS en Canada. (Carbon footprint? Waarschijnlijk wel wat ze kwamen niet roeiend naar de Amstel. Onder de strakke leiding van stuurvrouw Iris (geleend van Argo) gaan we vanaf RIC rond 8.45h (huh? Klopt dat?) het water op in de 8 die we gisteren opgeriggerd hebben achtergelaten op een stelling naast het clubgebouw van RIC. Vooraf bespreken we kort wat het plan is voor het tempo (33) en Iris bespreekt hoe we de start gaan doen. De nieuwelingen leren wat nieuwe termen zoals smeren (goed doorduwen met blad volledig onder water) en dat we niet reageren op de kamprechters, alleen op commando’s van onze stuur. Zo weten we precies wat ons te doen staat, oproeiend naar de start vlak voor een bocht met bakboord best al bijdraaien, opbouwen en dan full speed over de start direct in de goede richting. Het is ondanks onze vroege starttijd al behoorlijk druk op de Amstel. We moeten in onze start-zone gaan liggen maar daar is het al een drukte van belang. Iris is echter volledig vertrouwd hiermee en loodst ons probleemloos naar de boten die op volgorde liggen voor de voorstart. Na enige tijd dobberen horen we de kamprechter “Amycus oproeien” en dan gaat het werkelijk beginnen. We ademen diep in en gaan van start zoals besproken. Het gaat gelijk heel hard met tempo 34 weg en daarna het hele stuk tempo 32-33 – als een speer. Maar na een paar honderd meter slaat Ramon een enorme snoek aan de haak, zo’n zware vis dat hij achterover wordt gedrukt, mij blokkeert en van de schrik het blad niet 123 uit het water krijgt. Ik draai en duw zijn riem uit het water en we pakken met 10 ferme halen het tempo weer op. Nu herpakken en weer in het ritme komen. Dat gaat en dan na een kilometer weer een snoek. We liggen voor mijn gevoel bijna stil, weer riem eruit rammen en oppakken. Het voelt zwaar maar de stuur roept dat we inlopen op een boot en inhalen is het mooiste wat je kunt doen in een wedstrijd. Het duur lang maar uiteindelijk halen we de boot van …. in. Met keurige strakke koers pakken we de bochten en de bruggen waardoor we inlopen op de volgende boot. Strak langs de bakboord oever door de bocht naar het brede water bij Omval. In de bochten trek ik op stuurboord-boeg extra hard door om met zo min mogelijk roer op gang te blijven. Na de bocht weer 10 halen hard en de Berlage brug komt in zicht. Het wordt steeds onrustiger water maar we lopen nog steeds in op de boot voor ons. 50m voor de Berlage brug beginnen we de eindsprint om alles te geven voor het laatste stuk, we versnellen daadwerkelijk nog en gaan hard over de finish bij Nereus. “Light” roept de stuur maar dat behoeft geen betoog. We laten even lopen, puffen dat het een aard heeft en roeien moe maar redelijk voldaan met spoelhaal door (echt veel boten op de oproeibaan) en terug naar RIC, een ervaring rijker. We horen later onze tijd 17.55, niet wat we wilden maar 34e tijd in een veld van 200 zoveel (aub aanvullen). Ondanks enige tegenslag ben ik tevreden en blij dat dit erop zit. En volgende keer nog beter!
Naast het veteranen geweld was ook de jeugd vertegenwoordigd. In het J184x veld lag de combinatie van Daventria (stuurman Stijn, Luuk en Tibe), ARC (Peter) en last but not least Amycus (Floris) aan de start. Op zaterdag werd de 2500 meter bescheiden geopend. In een veld met 9 deelnemers legden de jongens beslag op de 7e plaats. Niet onverdienstelijk voor een ploeg die slechts een bescheiden voorbereidingstijd kende. Na het rondmaken verschenen de heren opnieuw aan de start voor de 250 meter. Luuk legde een moordend tempo (44) op de baan met een vierde plaats tot gevolg en een kansrijke positie voor het vervolg op zondag. Tot in hun tenen gemotiveerd ging de ploeg zondagochtend te water voor de langste afstand. Voorafgegaan door de ploegen die lager geklasseerd stonden en achtervolgd door de ploegen hoger in het klassement , gingen ze het gevecht aan. Een voorganger werd ingehaald en een oploper kon pas bij de Berlagebrug passeren. Een prestatie van formaat waarbij een plek werd opgeschoven in het algemeen klassement. De vierkamp wordt afgesloten met de 750 meter. Een laatste kans die met beide handen werd aangegrepen. In een rechtstreekse confrontatie met de jongens van Hemus, wist de combi op overtuigende wijze (tempo > 40) het pleit te beslechten. In het algemeen klassement werd beslag gelegd op de 5e plaats. Met een zeer tevreden gevoel werd de terugreis aanvaard in de wetenschap dat een mooi seizoen voor de deur staat.
